Wczoraj wieczorem około godz. 22 w rurach zabulgotało i pozostałem z głową namydloną szamponem. A rano jeszcze około godziny szóstej w całym domu zapanowała susza, ani kropli wody. Do łazienki nie było po co wchodzić, chyba żeby zobaczyć w lustrze nieogolony pysk. Sprawdzam w necie - nic nie ma o braku wody. Więc przypomniałem sobie o jednym ze strategicznych punktów programu w ostatnich wyborach, kandydata na burmistrza Grzegorza Kubika: „Chcemy, by Rawicz wrócił do tradycji XIX-wiecznych”. Patrzcie ludzie, pomyślałem, burmistrz chyba ten punkt programu właśnie wdrożył. Jeszcze ze dwa dni bez wody i wystarczy odciąć prąd, aby Rawicz ekspresowo wrócił do XIX wieku.
© Free Joomla! 3 Modules- by VinaGecko.com
Przez 2014 rok, chyba już wcześniej też, toczyła się w Polsce sprawa roszczeń przedszkoli prywatnych z tytułu wysokości dotacji, jakie gminy przekazywały przedszkolom na tzw. bieżące utrzymanie. Na początku listopada 2014 r. cztery osoby funkcyjne w Urzędzie GR (burmistrz, zastępca, skarbnik i naczelnik WOiSS) podjęły decyzję, że ewentualną kwotę roszczeń w 2015 r., czyli około 300 tys. złotych* należy zapisać w projekcie budżetu na 2015 r. pod pozycją „rezerwa na bieżące wydatki” w dziale Oświata i Wychowanie. Te cztery osoby umówiły się, że nie będzie można tych środków wydawać na inne „zbożne cele” do czasu wyjaśnienia się sprawy żądań przedszkoli niepublicznych.
W 2014 r. Urząd Miejski Gminy Rawicz miał wynegocjowane z PKP rozwiązanie dojazdu do Masłowa na czas budowy wiaduktów - tuneli pod torami na ul. Piłsudskiego oraz na ul. Świętojańskiej. Otóż uzgodnienia dotyczyły zarówno inwestycji, które zobowiązała się gmina wykonać do czasu rozpoczęcia przebudowy torowiska oraz budowy wiaduktów, jak i kolejności robót, które planowały PKP, aby jak najmniej utrudnić mieszkańcom Masłowa dojazd do Rawicza. W uchwalonym w grudniu 2014 r. budżecie na 2015 r. wprowadziłem dwie inwestycje: budowę ulicy Świętojańskiej od ronda rot. W. Pileckiego do planowanego wiaduktu za stadionem oraz budowę ul. Bocianiej na całej jej długości. PKP zobowiązało się do wybudowania w pierwszej kolejności wiaduktu pod torami na ul. Świętojańskiej wraz z odcinkiem drogi omijającej piaskownik, dalej przez (byłe) tory do Ścinawy, aż do swoich terenów kolejowych. Po wybudowaniu i oddaniu do użytku wiaduktu na ul. Świętojańskiej wraz z drogami towarzyszącymi, byłby udrożniony dobry przejazd z Masłowa do Rawicza. Wtedy PKP miały zamknąć przejazd do Masłowa z ul. Piłsudskiego na ul. Śląską i przystąpić do budowy tam wiaduktu - tunelu.
W czerwcu 2015 r. Grzegorz Kubik, burmistrz gminy Rawicz wprowadził ponad 500% podwyżkę opłat za wieczyste użytkowanie, rozłożoną na trzy lata. W bieżącym roku „wieczyści użytkownicy” zapłacą o kolejne kilkadziesiąt procent wyższą opłatę w stosunku do roku ubiegłego. Przez trzy lata opłaty w stosunku do obowiązujących w 2015 roku rosły: w 2016 o 200% w 2017 o 371% i w 2018 o 542%. Przeciętnego mieszkańca na ogół nie interesują jakieś tam procenty. Do wyobraźni bardziej przemawiają kwoty złotówkowe, które podatnik musi wpłacić co roku na konto gminy. W moim przypadku wygląda to tak, że cała danina na rzecz gminy: w 2015 r. wyniosła 220,50 zł, w 2016 r. - 243,70 zł, w 2017 r. - 288,10 zł, a w 2018 r. zapłaciłem 332,57 zł.
Tak więc moje wpłaty do kasy gminy (przy tej samej podstawie do opodatkowania) od 2016 r. do 2018 r. wzrosły o 151%. Jak widać, podwyżka daniny na rzecz budżetu gminy wcale niebagatelna.
Kiedy inwestor poszukujący odpowiedniej lokalizacji na zrealizowanie ciekawego zadania wszedł na stronę gminy Rawicz, która chwali się „nagrodą oxfordzką”, w zakładce dla inwestorów przeczytał, że „strona jest niebezpieczna, bo wyłudza informację”, to rozpoczął poszukiwania dojścia do ludzi mogących udzielić wiarygodnych informacji o ofertach inwestycyjnych w Rawiczu. Przypuszczam, że z tego poszukiwania może się coś intrygującego urodzić. Natomiast na temat rozbieżności pomiędzy propagandą płynącą ze strony władz gminy, a siermiężną rzeczywistością wyzierającą z oficjalnej strony urzędu, głos na sesji zabrał radny Karol Białecki. Całe wystąpienie radnego poniżej.
Sympatycy i działacze „Silnego Regionu”, walcząc z kompleksem (wielko)pańszczyźnianej) tożsamości, wychwalając lidera za „zaoranie przeciwników”, udowadniają, że to środowisko nie może oderwać się od pługa i orze. Orze ..., jak może.
Jeszcze parę lat temu, gdyby ktokolwiek miał choć trochę uzasadnione podejrzenie, że burmistrz lub któryś z urzędników skrywa, albo odmawia pokazania jakiś materiałów odnoszących się do żywotnych interesów mieszkańców, np. w sprawie lokalizacji niechcianej gdziekolwiek indziej, śmierdzącej inwestycji, to miejscowa prasa przeorałaby burmistrza bez znieczulenia i bez litości. Zapewne w miejscowych mediach pojawiłyby się wypowiedzi autorytetów od prawa prasowego, przedstawicieli organizacji broniących mieszkańców przed administracją, pewnie zabrałby głos ktoś z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Dzisiaj sytuacja wygląda jakoś inaczej, jakby odwrotnie.
Odwdzięczając się za otrzymane świąteczno-noworoczne życzenia od kilku osób, składam im serdeczne podziękowanie za wiele ciepłych słów i o wyrażaną troskę, co dalej z moim udziałem w działalności samorządowej.
Trzy i pół roku temu zdecydowałem, że kandydując na burmistrza nie będę jednocześnie ubiegał się o mandat radnego. To była w pełni świadoma decyzja. Bo gdyby mieszkańcy mojego okręgu wyborczego powierzyli mi mandat radnego, teraz prawdopodobnie byłbym przywódcą opozycji w radzie. Przez poprzednie dwie kadencje miałem do czynienia z Grzegorzem Kubikiem jako przywódcą opozycji, wtedy opozycja miała większość w Radzie. Dlatego nie miałem ochoty na jakąś zamianę ról. Obecnie po trzech latach mojej nieobecności w głównym nurcie polityki w mieście, niektórzy chcieliby znów widzieć mnie jako aktywnego samorządowca w gminie. Dają temu wyraz nie tylko w życzeniach na 2018 r. Dodam, że nie są to osoby, z którymi wiąże mnie przyjaźń, sentyment wynikający z dawnej współpracy w strukturach samorządowych i nie są to też osoby ze środowiska Porozumienia Samorządowego.
W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku na terenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej został wprowadzony stan wojenny. W tym czasie pełniłem funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ "Solidarność" w Spółdzielni Inwalidów "Rozwój". Dwa tygodnie później, 28 grudnia 1981 r. byłem po raz pierwszy przesłuchiwany na Komendzie Milicji Obywatelskiej w Rawiczu. Przesłuchanie trwało od godz. 15.00 gdzieś do 20.00. Od tamtego czasu minęło równe 36 lat. W okresie stanu wojennego byłem jeszcze pięć razy wzywany na przesłuchania, ale już nie w Rawiczu, tylko w Lesznie. W czasie, gdy byłem przesłuchiwany, trzykrotnie zrobiono mi w domu rewizję. Za każdym razem pod pretekstem (zarzutem) "produkcji broni lub wytwarzania materiałów wybuchowych". O co chodziło? Może powinienem te skrawki* wspomnień tamtej mojej historii opowiedzieć?
Grzegorz Kubik po ujawnieniu treści listu intencyjnego z Animeksem, w którym burmistrz zobowiązał się do pomocy w lokalizacji ubojni na terenie Rawicza, po protestach mieszkańców bardziej świadomych zagrożeń jakie spowoduje taki zakład, teraz tłumaczy się w mediach z zapisanych deklaracji i opowiada o swoich intencjach. Nie mam zamiaru polemizować z intencjami, o których opowiada włodarz, bo jak wiadomo dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. Wolę odnieść się do faktów i treści zapisów w różnych dokumentach.
- 30.11.2017 r. O liście intencyjnym burmistrza z Animexem
- 26.11.2017 r. W sprawie lokalizacji Animexu
- Smoke on the water
- Alert w sprawie wody pitnej dla Rawicza!
- Uwagi i zastrzeżenia do mpzp „Sierakowo Północ I”
- 19.10.2017 r. Niebezpieczny plan "Sierakowo Północ"
- 18.10.2017 r. Przywrócić Rawicz jego mieszkańcom
- 14.10.2017 r. Najdłuższy w historii remont ulicy w Rawiczu
- 7.10.2017 r. Konfabulator
- 6.10.2017 r. Kiedy w Rawiczu powstał pałac?
- 4.10.2017 r. Ile miejsc parkingowych na Rynku
- 16.09.2017 r. Henryk Pawłowski, "chybotliwie".
- 16.09.2017 r. Co burmistrz zeznaje o swoich dochodach?
- Pudrowanie miasta. Leci trzeci sezon.
- 375 lat Strzeleckiego Bractwa Kurkowego w Rawiczu
